کد مطلب:28826 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115

اصلاح شما با خراب کردن خودم؟ هرگز!












2776. امام علی علیه السلام - در سرزنش بعضی از یاران خود -: به خدا سوگند، شما در خانه ها بسیارید و زیر پرچم ها اندك، و من به یقین می دانم كه چه چیزی شما را اصلاح می كند و كژی شما را استوار می سازد؛ ولی نمی خواهم با اصلاح شما خودم را خراب كنم.[1].

2777. امام صادق علیه السلام: علی علیه السلام در كوفه به مردم می فرمود: «ای كوفیان! آیا می پندارید نمی دانم چه چیزی شما را اصلاح می كند؟ آری، می دانم؛ ولی خوش ندارم كه به قیمت خراب كردن خودم شما را درست كنم».[2].

2778. امام علی علیه السلام - پس از شنیدن خبر غارتگری های بسر بن ارطات -: من به آنچه كه موجب اصلاح شما و راست شدن كجی های شما می شود آگاهم امّا سوگند به خدا كه اصلاح شما را به قیمت فاسد كردن خویش روا نمی بینم. از خواری مسلمانان و نابودی این دین است كه كسی چون فرزند ابو سفیان، شروران را فرا می خواند و پاسخ می شنود و من شما را كه بهترینان و برگزیدگانید فرا می خوانم و سستی می ورزید، امروز و فردا می كنید.[3].

2779. امام علی علیه السلام: یقیناً می دانم كه تنها شمشیر است كه شما را درست می كند، ولی هرگز شما رابا خراب كردن خود اصلاح نخواهم كرد؛ امّا پس از من حاكمی سختگیر بر شما مسلّط خواهد شد.[4].

2780. امام علی علیه السلام: شما را با شلاّقی كه خانواده ام را با آن سرزنش می كنم، عتاب كردم، پروا نكردید، با تازیانه ای كه حدود الهی را با آن اجرا می كنم، شما را زدم، بازهم به راه نیامدید. آیا می خواهید با زبان شمشیر حرف بزنم؟ البته من بهتر می دانم كه چه می خواهید و چه چیز، كژی شما را درست می كند، ولی من هرگز صلاح شما را به بهای تباهی خویش نمی خرم؛ بلكه خداوند كسانی را بر شما خواهد گماشت و انتقام مرا از شما خواهد گرفت. نه دنیایی خواهید داشت كه از آن بهره ببرید و نه آخرتی كه به سوی آن می روید. دور باد دوزخیان![5].

2781. عیون الحكم والمواعظ: به علی علیه السلام گفتند: عراقیان را جز دمِ شمشیر درست نمی كند. فرمود: «اگر جز تباه شدن من، چیزی آنان را اصلاح نمی كند، پس هرگز خدا اصلاحشان نكناد!».[6].









    1. نهج البلاغة: خطبه 69، الإرشاد: 272/1، الغارات: 625/2.
    2. الأمالی، مفید: 40/207.
    3. انساب الأشراف: 215/3.
    4. الإرشاد: 281/1، الاحتجاج: 89/414/1.
    5. الكافی: 551/361/8، بحار الأنوار: 33/364/77.
    6. عیون الحكم والمواعظ: 3488/164، غرر الحكم: 3758.